10آسیب شایع در ورزش

سندرم پاتلوفمورال

اکثر آسیب های ورزشی شامل قسمت پایین تنه، به ویژه آسیب های زانو می شود. یکی از شایع ترین آسیب های زانو سندرم کشکک رانی نام دارد.

این تشخیص می تواند ناشی از لغزش یا افتادن روی زانو، تورم مفصل زانو یا عدم تعادل عضلانی باشد. کشکک یا کاسه زانو باید در شیار انتهای استخوان ران یا استخوان ران حرکت کند.

گاهی اوقات، افتادن روی زانو می‌تواند باعث تورم شود و منجر به عدم تعادل عضلانی دو عضله اصلی شود که به ردیابی مناسب کاسه زانو در شیار کمک می‌کند. این عدم تعادل عضلانی می تواند تورم بیشتری ایجاد کند و مشکل ردیابی را حتی بدتر کند. استراحت و یخ می تواند به درد و تورم آسیب دیدگی زانو کمک کند. تمرینات تقویتی آرام ایزومتریک یا ایستا برای عضله داخلی ران و کشش آرام عضلات برای عضلات خارجی یا جانبی ران می تواند به اصلاح عدم تعادل عضلانی کمک کند. اگر درد یا اختلال عملکرد زانو بیش از دو هفته ادامه یابد،

ارجاع به فیزیوتراپیست می تواند به کشش و تقویت تهاجمی کمک کند. یک فیزیوتراپیست ممکن است از تکنیک های زانو زدن یا بریس برای کمک به ردیابی مناسب استفاده کند. کاهش علائم کمک کند.

آسیب شانه

آسیب شانه

آسیب های شانه تعداد زیادی از آسیب های ورزشی ناشی از دررفتگی، ناهماهنگی، کشیدگی عضلات و رگ به رگ شدن رباط ها را پوشش می دهد.

“شانه ضعیف ترین مفصل بدن است و در حین فعالیت های ورزشی تحت فشار زیادی قرار می گیرد.
بسیاری از آسیب‌های شانه می‌تواند ناشی از کمبود انعطاف‌پذیری، قدرت یا ثبات باشد.

درمان آسیب شانه با استراحت و یخ برای کمک به تسکین درد و تورم شروع می شود. هر دردی که بیش از دو هفته ادامه داشته باشد باید توسط فیزیوتراپیست ارزیابی شود.

آرنج تنیس

آرنج تنیس یا گلف

آرنج تنیس و گلف باز معمولاً با ورزشکارانی که فعالیت های گیرا زیادی انجام می دهند دیده می شود. می توان آن را یک آسیب ورزشی ناشی از استفاده بیش از حد نامید که به عنوان اپی کندیلیت داخلی یا جانبی نیز شناخته می شود.

به دلیل انجام تکرار، تاندون های ساعد ملتهب می شوند و هر حرکت مچ دست یا دست را به شدت دردناک می کند.

اغلب، ورزشکاران از کمبود قدرت گرفتن شکایت می کنند. گزینه های درمانی اولیه برای تنیس یا آرنج گلف شامل استراحت و یخ زدن در ناحیه ملتهب است.

پزشکان اغلب داروهای ضد التهابی یا حتی یک بریس را برای کاهش فشار از ناحیه و جلوگیری از آسیب بیشتر آرنج تجویز می کنند.

تکنیک‌های کششی و سایر تمرین‌های تقویتی که توسط کارشناس یا فیزیوتراپیست اعمال می‌شود، می‌تواند به کاهش سفتی و افزایش تدریجی قدرت کمک کند و ورزشکاران را به فعالیت‌های ورزشی خود بازگرداند.

کشیدگی همسترینگ

کشیدگی همسترینگ

عضله همسترینگ در پشت ران قرار دارد. متأسفانه ماهیچه های همسترینگ می توانند سفت باشند و مستعد کشیدگی هستند که به آن عضله کشیده شده نیز می گویند.

تکنیک های کششی ضعیف یا عدم کشش می تواند علت پارگی/کشیدگی همسترینگ باشد.

اغلب، یک ورزشکار با پارگی همسترینگ، کبودی در پشت ران یا زانو را تجربه می کند. استراحت و یخ زدن، روش‌های متداول درمانی اولیه برای کشیدن همسترینگ هستند، به دنبال آن کشش و تقویت ملایم برای جلوگیری از آسیب دیگر انجام می‌شود. اگر درد بیش از دو هفته ادامه یابد، ورزشکار می‌تواند فیزیوتراپی را برای استفاده از اولتراسوند یا روش‌های دیگر برای بهبود عضله کشیده شده امتحان کند.

کشیدگی عصب سیاتیک
کشیدگی عصب سیاتیک

سیاتیک

سیاتیک کمردردی است که از پشت ساق پا یا حتی پاها نیز عبور می کند.

این درد تشعشع کننده علاوه بر این می تواند با بی حسی، سوزش و سوزن سوزن شدن پا همراه باشد.

سیاتیک را می توان در ورزشکارانی که حالت خمیده به جلو دارند، مانند دوچرخه سواران، یا ورزشکارانی که چرخش تنه زیادی را در ورزش های سوئینگ مانند گلف و تنیس انجام می دهند، مشاهده کرد.

درد پشت و تشعشع درد می تواند ناشی از برآمدگی دیسک یا فشار دادن عصب باشد. گاهی اوقات استراحت، کشش کمر و همسترینگ و دراز کشیدن روی شکم می تواند در کاهش در سیاتیک کمک کند.

شین اسپلینت
شین اسپلینت

شین اسپلینت

ورزشکاران با آتل ساق پا از درد در استخوان ساق پا یا درشت نی شکایت دارند. شین اسپلینت اغلب در ورزشکارانی یافت می شود که دونده هستند یا در فعالیت هایی با دویدن زیاد مانند فوتبال شرکت می کنند.

ورزشکاران معمولاً در اوایل فصل خود دچار شین اسپلینت می شوند، زیرا فعالیت ها یا مسافت پیموده شده را خیلی سریع افزایش می دهند.

بهتر است از شین اسپلینت با استراحت، یخ زدن و افزایش تدریجی فعالیت های دویدن پیشگیری و/یا درمان شود. خرید کفش‌هایی با قوس خوب نیز می‌تواند درد ساق پا را کاهش دهد و به بهبودی کمک کند.

کشیدگی کشاله ران

کشیدگی کشاله ران

کشش کشاله ران کشاله ران نیز نامیده می شود. عضلات کشاله ران از قسمت بالایی داخلی ران به سمت داخل ران درست بالای زانو کشیده می شوند.

عضلات کشاله ران پاها را به هم می کشند و اغلب با حرکات سریع پهلو به پهلو و/یا عدم انعطاف پذیری آسیب می بینند.

ورزشکار آسیب دیده ممکن است متوجه مشکل در حرکات جانبی، سوار و پیاده شدن از اتومبیل و همچنین حساسیت یا کبودی در کشاله ران یا قسمت داخلی ران شود.

درمان کشاله ران شامل استراحت و یخ زدن به مدت 15 تا 20 دقیقه به صورت دوره ای در طول 72 ساعت اول است. پس از سه روز اول، ورزشکار می‌توانست به‌طور دوره‌ای به مدت 15 تا 20 دقیقه از گرما استفاده کند، و سپس تمرینات کششی ملایم و مناسب کشاله ران و دامنه حرکتی را انجام دهد، به عنوان مثال با ساختن فرشته‌های برفی روی زمین

ضربه مغزی در ورزشکاران

ضربه مغزی

ضربه مغزی را می توان به عنوان آسیب به مغز، به دلیل ضربه به سر که در آن مغز تکان می خورد یا تکان می خورد، تعریف کرد. ضربه های مغزی آسیب های جدی هستند که نباید آنها را ساده تلقی کرد. ورزشکاری که ضربه مغزی را تجربه می کند باید به دنبال یک مربی معتبر ورزشی یا یک پزشک با تجربه در درمان ضربه مغزی باشد.

علائم شایع ضربه مغزی می تواند شامل موارد زیر باشد.

  •  سردرد،
  • سرگیجه
  • حالت تهوع ویا استفراغ
  • لکنت زبان
  • حساسیت به نور
  • تاخیر در پاسخگویی به سوالات

McEvoy می‌گوید: «ورزشکارانی که دچار ضربه مغزی شده‌اند، هرگز نباید بدون تایید پزشکی توسط یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی که در ارزیابی ضربه مغزی آموزش دیده است، به ورزش خود بازگردند.

پارگی یا کشیدگی Acl

پارگی یا کشیدگی Acl

ACL، رباط صلیبی قدامی، یکی از رباط های اصلی تثبیت کننده زانو است. شایع ترین علت آسیب های ورزشی برای کشیدگی ACL کاهش سرعت و تلاش برای برش، چرخش یا تغییر جهت است. رباط های داخل زانو اغلب با آسیب ACL پاره می شوند و آن را به یک رویداد ویرانگر تبدیل می کنند.

شکایت از بی ثباتی هنگام راه رفتن یا چرخش گوشه ها، و همچنین افزایش تورم در زانو از علائم شایع پارگی ACL است.

کشیدگی یا پارگی خفیف ACL بدون جراحی با استراحت و یخ قابل بهبود است، زیرا بافت اسکار به بهبود رباط کمک می کند و زانو پایدارتر می شود.

پارگی کامل ACL به جراحی و چند ماه زمان بهبودی با فیزیوتراپی تهاجمی نیاز دارد تا ورزشکار بتواند به فعالیت خود بازگرد

کشیدگی فلکسور هیپ

کشیدگی فلکسور هیپ

فلکسورهای لگن ماهیچه هایی هستند که در قسمت جلویی بالای ران شما قرار دارند.

عملکرد اصلی عضلات فلکسور لگن بلند کردن زانو به سمت تنه و همچنین کمک به حرکت دادن پای شما به سمت پای دیگر و دور شدن از آن است.

فلکسورهای لگن در افرادی که به میزان زیادی در محل کار می نشینند ضعیف هستند یا در افرادی که وضعیت نشستن ضعیفی دارند ضعیف و سفت می شوند. آسیب های ورزشی به این گروه عضلانی می تواند ناشی از دوی سرعت، دویدن در شیب ها و فعالیت هایی با چرخش های سریع و استارت های ناگهانی باشد.

McEvoy می‌گوید: «علائم رایج کشیدگی فلکسور لگن شامل درد با بالا بردن پا، مانند بالا رفتن از پله و جابجایی در داخل و خارج از ماشین، و همچنین فعالیت‌های بریدن و دویدن است.» “کسی که فشار خم کننده لگن را تجربه می کند ممکن است متوجه کبودی در جلوی قسمت بالای ران و کشاله ران شود..”

منبع: www.unitypoint.org  مترجم:یونس شعبان

محقق: یونس شعبان دارای مدرک کارشناسی ماساژدرمانی و کایروپراکتیک

جهت تماس با کارشناس ماساژ درمانی ما با شماره تلفن 09197867664تماس حاصل فرمایید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *